جیمز براتون از پرینت سه بعدی و نرمافزار VR برای ساخت چیزی استفاده کرده که اسمش را گذاشته Giant LEGO HyperReality Blaster,” تفنگی که میتواند در دنیای مجازی طوری لگو شلیک کند که در دنیای واقعی به چیزی ثابت، برخورد نماید!
سردرگم شدید و چیزی متوجه نمیشوید، بیشتر توضیح میدهم:
برای این تفنگ یک برنامه کاربردی طراحی شده است. البته خیلی سخت است که حس دنیای واقعی را القا کند و بیشتر جنبه تفریحی دارد و تفریح دقیقا همان چیزیست که این طراح جوان انجام داده است:
فقط به پرینت سه بعدی اسلحه فوقالعاده ربات جنگ ستارگان (نبرد ظالمانه چرخ دندهها)، فکر کنید تا متوجه شوید! «براتون» وقتی تصمیم فوقالعاده ترکیب تکنولوژی HTC و VR را در یک تفنگ لگویی گرفت، نتیجه سرگرمکننده شد:
- بارتون این تفنگ را بشکل اسباب بازی طراحی کرده که شبیه هیچکدام از تفنگهایی که دیدهایم نیست، نه بخاطر اینکه زرد است بلکه بخاطر اینکه میتواند شیء را در دو نوع واقعیت متفاوت شلیک کند. «براتون» چیزی ساخته که هدف تمرینی بازیاش این است که هر بازیکنی بتواند تفنگش را خوب بکار بگیرد تا به عروسکهای لگویی شلیک کند؛ در هر دو دنیای مجازی و حقیقی!
- با همگام سازی محیط فیزیکی با محیط مجازی او قادر شد که کاری کند هرکدام یک از عروسک هایی که در دنیای مجازی با گلوله مجازی به آن شلیک میشوند در دنیای واقعی بیفتند!
چطور؟ با ساخت مجسمههایی که با یک اهرم کوچک در قاعده کنترل میشوند، براتون بازیای ساخته که وقتی بصورت مصنوعی به هدف های واقعی در دنیای مجازی شلیک میشود، در همان لحظه به آنها ضربه میخورد.
بازیکنان در یک صفحه نمایش هفت اینچی که روی تفنگ است، میتوانند هدف را ببینند و به آن شلیک کنند، ماشه این تفنگ که دارای یک کنترل کننده HTC VIVE هست به مجسمهها پیام میفرستد سپس میتوان شاهد افتادن هدف در صفحه نمایش و هم در دنیای واقعی روبروی خود باشید.
این یک مفهوم غیر قابل توصیف است که سازنده آن فکر میکرده میتواند بصورت پیشرفتهتر در آینده برای بازیها، ساختههای هنری و زمینههای دیگری استفاده شود.
او میگوید: اگرچه این مسئله کمی شبیه به فناوری واقعیت افزوده است، اما این بار هم تصورات دیجیتال را به دنیای واقعی انتقال میدهد و در یک قدم جلوتر ، دنیای فیزیکی را هم پوشش میدهد و به دنیای مجازی میآورد.
هم تفنگ و هم مجسمههای کنترل شونده با پرینتر سه بعدی ساخته شدهاند
«براتون» قطعات آنها را بصورت تکه های لگو و آجری، در فایلهای STL طراحی کرد. این قطعات بصورت لگوهای جدا از هم پرینت سه بعدی شد تا به راحتی مانند یک لگو عادی مونتاژ شوند.
محیط دنیای مجازی در سر هر کدام از گلوله های لگو که به هدف شلیک میشوند در پلتفرم بازی بصورت یکپارچه سه بعدی، طراحی شده.
او میگوید: من زمان زیادی را بر روی تطبیق و هماهنگی محل لوله تفنگ و مجسمه های گیرنده که در دنیای مجازی هستند، با جایی که بصورت حقیقی نسبت به دستگاه گیرنده قرار دارند،گذاشتم.
بدیهی است که این تفنگ لگویی غولپیکر یک پروژه تفریحی است اما وقتی قرار باشد (به گفته خود براتون)، این تجربه که ترکیب واقعیت و مجازی است، در طیف وسیعی از برنامه های آینده گنجانیده شود، یک پروژه سخت و در عین حال هیجانانگیز خواهد بود.
براتون اضافه میکند: این مفهوم فنی نشان داد که چگونه میتوانیم واقعیت فیزیکی و مجازی را در یک فضای فیزیکی مشترک ترکیب کنیم. ایدههای زیاد دیگری وجود دارد که ما می توانیم انجام دهیم: یک هنر یا یک صفحه نمایش ایستاده را تصور کنید، جاییکه بتوانید وارد آن شوید، یک دوربین مجازی بردارید و چند عکس هم از آن محل مجازی بگیرید که بعدا بتواند به دنیای واقعی برگردد تا اتفاقات دیگری را رقم بزند!