در مقاله «لایه raft چاپگر سه بعدی چیست و چه زمان استفاده شود» با یکی از سه گزینه مهم مرتبط با چسبندگی لایه اول چاپ سه بعدی یا Build plate adhesion آشنا شده اید، اکنون میخواهیم دو امکان کاربردی دیگر یعنی لایه «بریم» و «اسکِرت» در پرینترهای سه بعدی را نیز به شما توضیح دهیم.
۱- لایه Skirt چاپگر سه بعدی:
Skirt، لایه ای است که اطراف مدل سه بعدی شما را احاطه میکند اما مماس نمیشود و هدف آن تست میزان درصد جدا شدن کف مدل هنگام چاپ میباشد (تخمین و اطمینان چسبندگی به بستر). لایه «اسکِرت» قبل از شروع چاپ قطعه، روی پلیت پرینتر، اکسترود شده و سپس لایه های قطعه در نزدیکی آن چاپ میگردد.
استفاده از Skirt مزایای خوبی برای شما به همراه می آورد؛ اطمینان افزایش چسبندگی قبل از چاپ مدل و همینطور راه اندازی اولیه اکسترودر برای ایجاد یک جریان روان فیلامنت.
برای فعال کردن لایه skirt، باید به نرم افزار slicer خود مراجعه کنید. ما فرض را بر این میگذاریم که شما یکی از دو نرم افزار محبوب Simplify3D یا Cura را استفاده میکنید:
تنظیم Skirt در نرم افزار سیمپلیفای:
سمت چپ و پایین این نرم افزار، دکمه Edit Process setting را انتخاب و به تب Additions بروید. تیک فعال شدن use Skirt/Brim را بزنید. سه گزینه نیز قابل تنظیم است:
- Skirt Extruder: اکسترودر یا همان نازل دلخواه را انتخاب کنید (اگر پرینتر سه بعدی دو نازل دارید). در حالت تکی تنها گزینه primary قابل انتخاب است. در پرینترهای دو نازل امکان انتخاب گزینه prime all برای تست تمامی اکسترودرها وجود دارد.
- Skirt Layers: چه تعداد لایه افقی (ضخامت لایه) اسکِرت میخواهید اضافه شود؟ معمولا یک لایه کافیست، ولی میتوانید تا سه ردیف لایه افقی هم برای افزایش شدت ارتفاع skirt تنظیم کنید (در این حالت این لایه راحت تر هم از بستر کنده میشود).
- Skirt Offset from Part: به معنی تعیین میزان فاصله لایه اسکِرت، از گوشه های قطعه ای که میخواهید پرینت سه بعدی کنید، میباشد.
- Skirt Outlines: چه تعداد ردیف عمودی اسکِرت کنار هم در اطراف مدل قرار گیرد؟ میتوانید میزان آنرا بالا ببرید تا تست کاملی از جریان فیلامنت و کارکرد اکسترودر داشته باشید.
تنظیم Skirt در نرم افزار Cura:
در نرم افزار کیورا، به پنل print setup رفته و گزینه skirt را در بخش Build plate adhesion تنظیم کنید:
- Skirt line count: تعداد ردیفهای لایه اسکرت به دور قطعه.
- Skirt distance: فاصله بین مدل و لایه اسکرت.
- Skirt minimum length: حداقل طول لایه اسکرت. توجه کنید که تنظیم این قسمت روی بخش Skirt line count گاهی تاثیر مستقیم (override) میگذارد.
۲- لایه Brim پرینتر سه بعدی:
«بریم» نیز عملکرد و ساختاری همانند «اسکِرت» دارد با این تفاوت که در Brim ، دیواره های این لایه به قطعه متصل میشود (مماس با لبه خارجی قطعه). مزیت در اطمینان از عدم خطای wrap یا جداشدن و تاب خوردگی لایه اول قطعه و همچنین روانسازی عملکرد اکسترودر است. لایه «بریم» همانند «اسکِرت» قبل از قطعه چاپ میشود. توجه کنید که با فعال کردن لایه Brim ، پهنای کف مدل افزایش می یابد.
نکته: مزیت Brim نسبت به Raft در عدم تاثیر مخرب روی سطح پایینی مدل است. بنابراین در قطعاتی که سطح خارجی برایتان مهم است و فیلامنتهای سخت چاپی مثل ABS را به کار میگیرید، از Brim استفاده نمایید تا بافت سطحی صیقلیتری داشته باشید.
مزیت دیگر لایه «بریم» نسبت به لایه «رفت»، در چاپ سریعتر و مصرف فیلامنت کمتر و کنده شدن راحتر از قطعه میباشد.
نکته: در قطعات بلند و سنگین وزن، ترجیحا از همان لایه Raft که قدرت نگهدارندگی بیشتری نسبت به Brim دارد استفاده کنید، زیرا حرکت نازل روی قطعه، گاهی ضربات جزیی ایجاد میکند و به مرور ممکن است موجب لق شدن قطعه شما حین چاپ شود.
همانطور که متوجه شده اید، ساختار هر دو لایه Brim و Skirt مشابه هم بوده و معمولا در نرم افزار تنظیمات مشابهی خواهید داشت:
تنظیمات Brim در نرم افزار Simplify3D:
برای تنظیم لایه «بریم» به همان بخشی که در بالا برای Skirt گفتیم مراجعه و فقط فیلد skirt offset را روی عدد صفر تنظیم نمایید تا لایه اسکرت به قطعه شما چسبیده و تبدیل به لایه گذاری Brim شود.
هر چه skirt outlines بالاتر شود، لایه Brim پهنتری خواهید داشت، با این کار قدرت چسبندگی نیز افزایش میابد. در واقع با لایه Brim هم چسبندگی زیادی ایجاد میکنید و هم تست اکسترودر را تواما خواهید داشت.
نکته: اگر با یک بار چاپ متوجه شدید که لایه Brim به سختی به قطعه چسبیده، برای دفعات بعدی چاپ، مقداری بین ۰٫۱ تا ۰٫۲ میلیمتر را برای skirt offset تنظیم کنید. این کمیت، خلایی جزیی برای جداکردن راحت تر فراهم میکند.
تنظیمات Brim در نرم افزار Cura:
بر خلاف نرم افزار سیمپلیفای، در کیورا شما قسمتی جداگانه ای برای لایه بریم دارید: در تب basic (برخی ورژنها ممکن است در بخش advance باشد)، گزینه Platform adhesion Type را روی حالت Brim قرار دهید و نکات زیر را در نظر بگیرید:
- Brim minimum length: حداقل ضخامت لایه فیلامنت به میلیمتر که اکسترود میشود. این گزینه قابلیت تنظیم ثابتی داشته و از بخشهای دیگر تاثیری نمیگیرد.
- Brim width: تنظیمات پهنا یا عرض لایه بریم به واحد میلیمتر.
- Brm line count: عرض یا پهنای لایه Brim که روی بخش Brim width تاثیر مستقیم دارد (override).
- Brim only on outside: اطمینان از وجود حفره مرکزی اطراف قطعه (حالت کیک دونات). با تنظیم این گزینه Brim ، مماس بر جداره قطعه چاپ میشود.
نکته: در هر حالتی، استفاده از چسب ماتیکی برای بستر چاپ را فراموش نکنید.
اکنون سه ترفند مهم بهینه سازی لایه اول چاپ را مسلط شده اید. دفعه بعدی که خواستید یک قطعه پیچیده را که مشکل چسبندگی دارد، را چاپ کنید، میدانید چگونه از پس آن برآیید!
***
